من حالا یکی دو تا روایت می خوانم که اصل این روایات در
فروع کافی است ولی من از وسائل الشیعه نقل می کنم.
روایت از امام صادق (ع) است که
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْکُمْ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ بِکَثْرَةِ الِاسْتِغْفَارِ وَ الدُّعَاء»؛
(وسائل الشیعه)
یعنی علی(ع)فرمود:
«بر شما باد در ماه رمضان، به کثرت دعا و استغفار».
در روایت دیگر آمده است:
«کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ إِذَا کَانَ شَهْرُ رَمَضَانَ لَمْ یَتَکَلَّمْ إِلَّا بِالدُّعَاءِ»
(وسائل الشیعه)
یعنی حضرت امام سجاد (ع) در ماه مبارک رمضان اصلاً صحبت
نمی کرد، مگر اینکه تمام جملاتی که از ایشان صادر می شد مضامین دعایی داشت.
ما در این زمینه روایات بسیاری داریم.
بنابراین آنچه در ماه مبارک رمضان وظیفه عبد است،
سخن گفتن با ربّ خود است